wikirose:Featured articles/2024/37: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{صفحه اصلی/اصلی/راست/منتخب/الگو <!-------------------------------------------------> <!-- نام عکس بهمراه نوع آن مثلا=example.jpg --> |تصویر = <!-------------------------------------------------> <!-- توضیح عکس --> |جایگزین = <!-------------------------------------------------> <!-- اندازه تصویر معمولا بیش از ۱۵۰ پیکسل نباشد --> |ا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: visualeditor-switched |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
<!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) --> | <!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) --> | ||
|متن = '''[[لباس مدرسه]]؛''' پوشش یکسان دانشآموزان در مدرسه.<br> | |متن = '''[[لباس مدرسه]]؛''' پوشش یکسان دانشآموزان در مدرسه.<br> | ||
لباس مدرسه، لباسی یکشکل و یکرنگ است و در مراکز آموزشی بسیاری از کشورهای جهان پوشیده میشود. پوشیدن فرم مدرسه، در تمام دنیا موافقین و مخالفین خاص خود را دارد. بعضی تأثيرات آن را بر توانايى علمى و رفتاری دانشآموزان مثبت و برخی منفی ارزیابی میکنند. لباس فرم ابتدا در پایگاههای نظامی جهت افزایش نظم به وجود آمد و بعدها فواید و نتایج مثبت آن مسئولین کشورها را بر آن داشت تا این طرح را در مدارس پیاده کنند. اولین لباس یکدست دنیا مربوط به مدرسهای در انگلستان است که در سال 1222م اسقف اعظم «کانتربری» دستور داد تا دانشآموزان لباسهای یکسان بپوشند. آغاز پوشش یکسان در مدارس ایران، به دوره رضا شاه برمیگردد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر سبک زندگی مردم، شکل لباس مدارس نیز تغییر کرد. در اواسط دهة۷۰ و اوایل دهۀ 80، دانشآموزان از فرمهای یکسان استفاده میکردند تا اینکه در دهۀ ۸۰ اختیاری اعلام شد. در سال 1396، کارگروه ساماندهی مد و لباس با ارائه بخشنامه کلی به این نوع پوشش سروسامانی داد. این بخشنامه براساس نظام واحدی تدوین نشد و دست مدارس را در برخی موارد مطابق با استانداردهای تعیین شده بازگذاشت. رنگها در برخی از عملکردهای حیاتی بدن نظیر نبض یا تنفس تغییرات آشکاری ایجاد میکنند. این تغییرات شامل افزایش قدرت ادراک، تقویت شخصیت و اعتماد به نفس، احساس رضایت از تحصیل و بروز خلاقيت در يادگيري ميشود. انتخاب رنگ نامناسب یا منجر به اختلالات رفتاری و بیشفعالی شده یا با کاهش محسوس تمرکز به گوشهگیری منجر خواهد شد. تفاوت در ظرافت و ویژگیهای روحی- روانی دانشآموزان باعث شده تا رنگهای انتخابی پوشاک هم متفاوت باشد. | لباس مدرسه، لباسی یکشکل و یکرنگ است و در مراکز آموزشی بسیاری از کشورهای جهان پوشیده میشود. پوشیدن فرم مدرسه، در تمام دنیا موافقین و مخالفین خاص خود را دارد. بعضی تأثيرات آن را بر توانايى علمى و رفتاری دانشآموزان مثبت و برخی منفی ارزیابی میکنند. لباس فرم ابتدا در پایگاههای نظامی جهت افزایش نظم به وجود آمد و بعدها فواید و نتایج مثبت آن مسئولین کشورها را بر آن داشت تا این طرح را در مدارس پیاده کنند. اولین لباس یکدست دنیا مربوط به مدرسهای در انگلستان است که در سال 1222م اسقف اعظم «کانتربری» دستور داد تا دانشآموزان لباسهای یکسان بپوشند. آغاز پوشش یکسان در مدارس ایران، به دوره رضا شاه برمیگردد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر سبک زندگی مردم، شکل لباس مدارس نیز تغییر کرد. در اواسط دهة۷۰ و اوایل دهۀ 80، دانشآموزان از فرمهای یکسان استفاده میکردند تا اینکه در دهۀ ۸۰ اختیاری اعلام شد. در سال 1396، کارگروه ساماندهی مد و لباس با ارائه بخشنامه کلی به این نوع پوشش سروسامانی داد. این بخشنامه براساس نظام واحدی تدوین نشد و دست مدارس را در برخی موارد مطابق با استانداردهای تعیین شده بازگذاشت. نوع پوشش در مدارس بهتنهایی دانشآموز را فعال و پرکار نمیکند؛ اما میزان علاقهمندی او را افزایش میدهد. تحقیقات نشان داده برخی از معضلات و اختلالات حرکتی، ریشه در انتخاب و نوع پوشش لباس نامناسب دارد. برای حل این مشکل طراحان در حال حرکت به سمت طراحی بر اساس اصول علمی هستند.رنگها در برخی از عملکردهای حیاتی بدن نظیر نبض یا تنفس تغییرات آشکاری ایجاد میکنند. این تغییرات شامل افزایش قدرت ادراک، تقویت شخصیت و اعتماد به نفس، احساس رضایت از تحصیل و بروز خلاقيت در يادگيري ميشود. انتخاب رنگ نامناسب یا منجر به اختلالات رفتاری و بیشفعالی شده یا با کاهش محسوس تمرکز به گوشهگیری منجر خواهد شد. تفاوت در ظرافت و ویژگیهای روحی- روانی دانشآموزان باعث شده تا رنگهای انتخابی پوشاک هم متفاوت باشد. | ||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۰
لباس مدرسه؛ پوشش یکسان دانشآموزان در مدرسه.
لباس مدرسه، لباسی یکشکل و یکرنگ است و در مراکز آموزشی بسیاری از کشورهای جهان پوشیده میشود. پوشیدن فرم مدرسه، در تمام دنیا موافقین و مخالفین خاص خود را دارد. بعضی تأثيرات آن را بر توانايى علمى و رفتاری دانشآموزان مثبت و برخی منفی ارزیابی میکنند. لباس فرم ابتدا در پایگاههای نظامی جهت افزایش نظم به وجود آمد و بعدها فواید و نتایج مثبت آن مسئولین کشورها را بر آن داشت تا این طرح را در مدارس پیاده کنند. اولین لباس یکدست دنیا مربوط به مدرسهای در انگلستان است که در سال 1222م اسقف اعظم «کانتربری» دستور داد تا دانشآموزان لباسهای یکسان بپوشند. آغاز پوشش یکسان در مدارس ایران، به دوره رضا شاه برمیگردد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر سبک زندگی مردم، شکل لباس مدارس نیز تغییر کرد. در اواسط دهة۷۰ و اوایل دهۀ 80، دانشآموزان از فرمهای یکسان استفاده میکردند تا اینکه در دهۀ ۸۰ اختیاری اعلام شد. در سال 1396، کارگروه ساماندهی مد و لباس با ارائه بخشنامه کلی به این نوع پوشش سروسامانی داد. این بخشنامه براساس نظام واحدی تدوین نشد و دست مدارس را در برخی موارد مطابق با استانداردهای تعیین شده بازگذاشت. نوع پوشش در مدارس بهتنهایی دانشآموز را فعال و پرکار نمیکند؛ اما میزان علاقهمندی او را افزایش میدهد. تحقیقات نشان داده برخی از معضلات و اختلالات حرکتی، ریشه در انتخاب و نوع پوشش لباس نامناسب دارد. برای حل این مشکل طراحان در حال حرکت به سمت طراحی بر اساس اصول علمی هستند.رنگها در برخی از عملکردهای حیاتی بدن نظیر نبض یا تنفس تغییرات آشکاری ایجاد میکنند. این تغییرات شامل افزایش قدرت ادراک، تقویت شخصیت و اعتماد به نفس، احساس رضایت از تحصیل و بروز خلاقيت در يادگيري ميشود. انتخاب رنگ نامناسب یا منجر به اختلالات رفتاری و بیشفعالی شده یا با کاهش محسوس تمرکز به گوشهگیری منجر خواهد شد. تفاوت در ظرافت و ویژگیهای روحی- روانی دانشآموزان باعث شده تا رنگهای انتخابی پوشاک هم متفاوت باشد.
دیگر مقالات منتخب: ازدواج دانشجویی – محصولات بهداشتی قاعدگی – حلقه نامزدی